Cofnod
byr heddiw i ddweud ein bod ni wedi cael wythnos da yng Nghernyw – a rŵan dan
ni’n ol yn y glaw a’r gwynt. Roedden i’n aros tu allan i bentre bach o’r
enw Lanlivery, rhwng St Austell a Bodmin, allan yng nghefngwlad. Mwynhais
codi yn y bore a cael mynd am dro yn gynnar trwy cefn gwlad hyfryd a gweld a clywed adar na fasen i’n gweld na chlywed yn fama - fel y gylfinir a bob noson r’oedd tylluan fach yn galw. Roedd yr
ardal yn fryniog gyda golygfeydd bendigedig: ac wrth gwrs, doedd y môr ddim rhy
bell i ffwrdd.
Mae’r
cysylltiaeth rhwng Cernyweg a Cymraeg yn amlwg yn enwau y pentrefi a’r
ffermydd: sawl pentref a tre yn dechrau gyda “Lan“ a ffermydd a tai gyda
enwau yn debyg iawn i enwau Cymraeg, fel yn y llun
ac wrth gwrs mae ’na
adfywiad o’r iaith. Yn wir, mae wicipedia yn awgrymu bod ’na 2,000 o
bobl yn siarad Cernyweg yn rugl. A gyda’r iaith yn cael ei ddysgu mewn
ysgolion rŵan, bydd yn ddiddorol gweld be ddigwyddith yn y dyfodol - ond
dan ni’n gwybod mor fregus ydi statws ieithoedd lleiafrir.
Diddorol iawn, pan arhoson ni yng Nghernyw dros yr haf roedden ni'n aros mewn pentref bacb bach o'r enw Merther, roedd adfail eglwys drws nesa roedd y penterfwyr yn ei galw 'Eglos Merther' o hyd.
ReplyDeleteLle roeddet ti'n aros, Neil?
ReplyDelete