Ailddysgu: Darllen a garddio

Wnes i ddim lwyddo i flogio eto cyn diwedd mis Mehefin. Parhau yn brysur a dyma ni ar ddechrau mis Gorffenaf.

Wythnos diwethaf es i gyfarfod Clwb Darllen Llundain. Y tro yma roedden yn trafod Un Nos Ola Leuad. Heb y Clwb Darllen, dwi ddim yn meddwl faswn wedi gorffen y nofel. R'on wedi ei ddechrau darllen hi mwy nag unwaith. Ond y tro yma, llwyddais i orffen y llyfr. Dwi ddim yn siwr sut i ddisgrifio'r profiad - byd gwahanol yn sicr; llyfr trist iawn mewn llefydd - ond dim mor ddu a roeddwn yn disgwyl. Mae'r bachgen bach sydd yn dweud y stori yn annwyl iawn, ac yn ddiniwed, ymysg y helynt a'r digwyddiadau erchyll a trist sydd o'i gwmpas. Ac yn sicr llyfr pwerus. Buom yn trafod am dipyn am gysylltiad y llyfr a bywyd Caradog Pritchard. Dywedodd yn glir nid hunangofiant oedd y llyfr. Eto, mae gymaint o bethau sydd yn digwydd yn y llyfr wedi ei seilio ar ei fywyd o. Ond yn y diwedd dwi'n meddwl ein bod ni'n cytuno bod rhaid i'r llyfr sefyll ar ben ei hun fel nofel - a gweithio i ddarllenwyr sydd ddim yn gwybod llawer am fywyd yr awdur. Mae fy grwp darllen Saesneg am ddarllen a drafod y gyfieithiad - dwi ddim wedi darllen llawer ohono fo eto - mi fydd o'n ddiddorol gweld sut fath o brofiad bydd darllen y ferswin yna.

A rwan dwi wedi dechrau darllen Diawl y Wasg, gan Geraint Evans - awdur Y Llwybr a Llafnau.

Yn sicr mae'n anodd cael yr amser i wneud y garddio sydd angen: a dydy pethau ddim wedibod yn hawdd eleni. Mae popeth yn hwyr - dim mafon eto - fel arfer mae nhw'n dod ym mis Mehefin. A popeth yn sych. A'r llygod yn bwyta'r hadau cyn iddyn nhw dyfu - felly roedd rhaid ailddechrau y ffa dringo mewn potiau a symud y potiau i mewn i'r ty, lle, hyd at hyn (diolch byth) does na ddim llygod!