Natur mis Mehefin yn Newport Pagnell

Yn amlwg dwi ddim wedi llwyddo i gadw i fynny gyda’r blogio.  Gyda’r tywyddd bendigedig boeth boeth boeth, dwi wedi bod yn brysur yn cerdded y ci yn gynnar, ac yn dyfrio yn gynnar ac yn hwyr.  Serch hynny, mae’r ardd yn sych ofnadwy.

Ond mae bywyd gwyllt yn ffynnu.  Dyma lun o fras y cyrs [dyna ydy reed bunting yn ol geiriadur Y Drindod Dewi Sant]. 

Dwi ar goll, braidd oherwydd dwi ddim yn medru dod o hyd i Lyfr Natur Iolo - a dyna’r beibl i fi ynglyn enwau adar Cymraeg.  Hebddo fo, dwi ar goll gyda adar sydd dipyn bach fwy anhyffredin.  Dwi’n hoff iawn o’r aderyn yma, ac yn raddol wedi dod i adnabod ei gan.

Aderyn arall a welais yn ddiweddar ydy telor y cyrs - a dyma ei lun.  

Ymweliad i’r warchodfa natur gyda fy ffrind a oedd draw o America, a hefyd yn hoff iawn o fywyd gwyllt.  Cawsom prynhawn da.  ’Roedd y telor yma ty allan i’r cuddfan, ond dim yn hawdd cael ei lun - ond dwi’n meddwl bod y mosgitos allan hefyd.  Beth bynnag, roedd rhywbeth wedi fy mrathu ym mhob man, a’r brathiad[au?] wedyn yn chwyddo ac yn cosi fel dwn i’m be.

Yn ôl ar y comin, yr un noson, clywson y gog.  ’Falle bod y gwaith ar y comin yn cael effaith: dim chwyn laddwr, dim pori’ a’r gwair yn denu trychfilod.  Noson hyfryd, hyfryd, ac wrth gerdded, gwelson y dylluan wen yn hela.  

Wnes i ddim llwyddo i gael lun da [eto!] - ond mi fyddaf yn dal ati os gai siawns!