Mwy o'r arfordir

Roedden yn ffodus iawn gyda’r tywydd tra’n cerdded ar yr arfordir, a rŵan mae hi’n stidio bwrw - sydd ddim yn beth ddrwg, oherwydd coelio neu beudio. mae’r ardd wedi sychu yn ofnadwy dros y bythefnos diwethaf.

Felly gyda’r glaw yn disgyn, a dim modd rhoi’r tatws i mewn, dyma amser dda i drio gofio a ddysgu enwa’r adar a welson wrth gerdded ar arfordir Sir Benfro.  I ddechrau, dyma’r olygfa o’r gwesty yn “Little Haven“ - wel, uwchben i ddweud y gwir.  Dwi ddim yn meddwl faswn i byth yn blino am olygfa fel hyn.

Llynedd, mi welson ni’r hebog dramor uwchben y creigiau - ond dim smic eleni. Mae niferoedd yr hebog wedi cynyddu yn Sir Benfro, ond dydy’r cudyll coch ddim yn gwneud mor dda, gyda’r niferoedd yn gostwng - mae ’na adroddiad yn fama (dydyn nhwn ddim yn gwneud mor dda yn gyffredinol chwaith.  Serch hynny, gwelson ni sawl gudyll coch yn hela.   Mi roedd llawer o adar bach, hefyd.  Un dan ni ddim yn gweld yn lleol ydy’r llinos - a mi roedd digon ohonyn nhw.  Hefyd y llinos werdd, clochdar y cerrig (stonechat), a’r tinwen y garn hardd i’w gweld yn aml, yn ogystal a'r nico.  O’r llwybr uwchben y creigiau. roedden yn gweld yr aderyn drycain-y-graig, (fulmar) yn hedfan ar hyd y creigiau gyda’r adenydd mor syth .

Dwi’n hoffi mynd i aradaloedd a chynefinoedd gwahanol i weld y bywyd gwyllt gwahanol - ond mae o’n ddiddorol gweld be sydd yn gyffredin i bron bob man, hefyd.  O ran y gudyll goch, mae par yn hela ac yn nythu dim mor bell o’r fy nhŷ, felly dwi’n gobeithio cael lluniau - ond gawn ni weld!