Methu plannu hadau yn yr ardd a tacluso’r tŷ gwydr

Dyma’r amser o’r flwyddyn i baratoi am flwyddyn nesa.  Felly, mae’ r garlleg yn mynd i mewn ym mis Hydref – mae rhaid iddyn nhwn cael tywydd oer i lwyddianu.  Mae’r tywydd wedi bod yn wlyb iawn am ryw dair wythnos rŵan.  Serch hynny, llwyddiais i blanu’r garlleg – dau wahannol fath.  Ond pwy a ŵyr os bydden nhw’n iawn yn y pridd gwlyb?

Ond stori arall ydy’r ffa a’r pŷs.  Fel arfer dwi ddim yn tyfu pŷs; eleni ron i eisiau trio rhoi’r rhain i fewn yn yr Hydref hefyd – ond d’oedd dim lawer o siawns gyda’r tywydd.  Bob tro roedd gen i amser, roedd hi’n bwrw, neu roedd y pridd yn rhy wlyb.  Mae hi rhy hwyr rŵan I’r pŷs dwi’n meddwl, ond mae ffa llydan ym medru mynd i fewn hyd at diwedd mis Tachwedd.  Felly, penwythnos diwethaf, a’r pridd yn wlyb o hyd, mi gymerais cyngor Monty Don, o Garderners’ World a rhois ffa yn y tŷ gwydr i ddechrau tyfu mewn potiau, rhywle sych, cysgodlyd.  Dwi erioed wedi gwneud hyn o’r blaen, felly gawn ni weld sut byddan nhw.  Y syniad ydy I drawsblanu nhw I’r ardd pan mae nhw wedi dechrau tyfu a’r tywydd yn well.

Tra roedden yn yn ty gwydr, dechreuais tacluso dipyn.  Does byth ddigon o amser yn ystof y tymor tyfu.  A dwi ddim yn rhywun daclus ofnadwy, chwaith.  Ond mae o’n bwysig clirio i fynny dipyn.  A dyma sut mae o’n edrych ar y funud. 

 Y rhan fwyaf o’r blanhigion wedi mynd, ond dipyn o salad ar ol, a hefyd pupurau ac aubergines – ond mae rhaid cymryd gofal efo rhain, neu mae llwydni yn datblygu arnyn nhw, r’amser yma o’r flwyddyn.  Felly roedd rhaid i fi casglu rhai ohonnyn nhw, a dyma nhw.