Cynhaeaf

O’r diwedd mae’r tywydd crasboeth wedi darfod a dan ni wedi cael glaw, sydd yn hynod o dda i’r ardd.  Ond, gyda’r glaw, dan ni wedi cael stormydd – a dwi’n casau stormydd.  Ond rhaid dweud dydan ni ddim wedi cael gymaint a oedd wedi cael eu ddarogan.  Serch hynny mi fyddaf yn falch iawn pan mae’r tywydd wedi setlo.

 

A mae’r cynhaeaf wedi dechrau o ddifri.  Mae’r ciwcymbers wedi bod yn tyfu fel dw’n i’m be am dipyn, ond rŵan mae ‘na ddigon o ffa hefyd (a dwi wedi defnyddio rhai ohonyn nhw mewn Fasolakia -  a rhoi nhw yn y rhewgel).  Blasus!

 

Ar wahan i’r ffa ffrengyg a’r ciwcymbyr, mae digon o courgettes, tomatos, moron ac ychydig o datws. 

O a chard a spinaets (ychydig iawn; ar ol i’r adar y tô ei fwyta) a letys.  Mae ffrwythau ar gael hefyd; afalau (Discovery); eirin Fictoria (sydd ddim wedi gnweud mor dda eleni yn y lleithder a’r gwres, a bydd y gellyg yn barod cyn bo hir.  Felly mae na ddigon i fwynhau a bwyta yn yr ardd llysiau. A roedd yr aubergine yma (yn y fasged) digon fawr i wneud sawl cyri!

 Ond yr adeg yma o’r flwyddyn, yn enwedig ar ol tywydd mor eithafol, mae’r ardd yn gyffredinol wedi bod yn edrych yn fler.  Llawer o blanhigion wedi mynd drosodd. Ond rŵan maen llawer wedi cael eu tocio, fel yr echinops, sydd yn denu’r gwenyn, ond ar ol gorffen yn edrych yn fler ofnadwy.  Ond mae rhai blanhigion eraill yn mynd ymlaen ac ymlaen, a hefyd yn denu pryfed, fel y Rudbeckia yma.  

 

Tyfais hon o hadau ac unwaith mae hi wedi ei seflydu mae’r blodau yn para trwy’r haf hwyr i fewn i’r Hydref.  

 

Mae’r glaw yn gwneud lles mawr i’r ardd a cyn bo hir byddaf yn dechrau paratoi am y gaeaf ac am blwyddyn nesaf.  Ond  post arall ydy honna.